|
Pootje baden
Kijk zegt Jip, de jongens zijn aan het pootje baden.
Ja, zegt Janneke. Maar het zijn grote jongens.
Wij doen ook mee, zegt Jip. Wij zijn ook groot.
Hij doet zijn schoenen uit.
Mag het wel? zegt Janneke.
Natuurlijk, zegt Jip. Kom, doe je schoenen uit, Janneke.
Janneke vindt het een beetje griezelig. Maar ze trekt ook haar schoentjes uit.
Is het niet te diep? vraagt ze.
Nee, fijn, zegt Jip. Hij staat al tot zijn enkels in het water.
Er is wel veel modder, zegt hij.
Zijn er geen beesten in het water? vraagt Janneke.
Nee, zegt Jip, kom nou.
Dan gaat Janneke ook. Het is wel leuk. Het water is koud maar dat hindert niet.
Alleen de grote jongens zijn niet lief. Ze plagen Jip en Janneke. Ze spatten met water.
Schei uit! schreeuwt Jip. Maar ze doen het toch. En ze proberen Janneke omver te duwen.
Eindelijk gaan de grote jongens weg.
Ziezo, zegt Jip. Ik heb ze weggejaagd. En hij is trots.
Maar nu is er opeens toch niet veel meer aan.
Kletsnat en onder de modder kruipen Jip en Janneke op het droge.
Waar zijn mijn schoenen? roept Janneke.
De schoentjes zijn weg. Ach, ach, dat hebben de grote jongens gedaan.
Daar! roept Jip.
Jannekes schoentjes hangen in een boom. Heel hoog.
Ik kan er nooit bij, zegt Janneke.
Wacht, zegt Jip, klim maar op mijn rug, dan kun je er wel bij.
Dat doen ze. En het gaat. Als Janneke op Jips rug staat kan ze net de schoentjes pakken.
He, he, gelukkig. Ze zijn zo blij.
Maar de moeder van Jip is niet blij. En de moeder van Janneke is ook niet blij als die twee thuiskomen.
Want ze moeten helemaal in het bad. En de kleertjes ook
Bij tante Mies
Jip en Janneke zijn bij tante Mies. Zij hebben in de tuin gespeeld.
En ze hebben een ijsje gehad. En ze hebben bij tante gegeten ook.
Worteltjes en biefstuk en pudding. En nog meer pudding.
En het was lekkerder dan thuis. Ziezo, zegt tante Mies. Jullie moeten naar huis.
Het is al zo laat. Ik breng jullie thuis met de tram.
Ja, zegt Jip heel slaperig. Ja, zegt Janneke ook heel slaperig.
Jullie zijn erg moe hè? vraagt tante Mies.
Ja, zeggen Jip en Janneke. Wil je hier blijven slapen? vraagt tante Mies.
In het hele grote bed? Jip en Janneke worden ineens heel wakker.
Mag dat? In het hele grote bed? Het mag van mij, zegt tante Mies.
Maar ik zal even je moeder opbellen, Jip. En ook Jannekes moeder.
Tante Mies belt Jips moeder op. En ook Jannekes moeder.
Het mag hoor, zegt ze. En dan gaan ze naar bed.
In het grote bed. Zonder pyjama, maar het is zo warm, het hindert niet.
Welterusten, zegt tante Mies. Dag, zeggen Jip en Janneke.
Tante Mies gaat weg. Slaap je al? zegt Jip.
Ik niet, zegt Janneke, jij? Ik ook niet, zegt Jip, er zijn muggen.
Ja, zegt Janneke, ze steken. Ik ga ze wegjagen.
En Janneke holt door de kamer. En ze slaat met de haarborstel.
En Jip rent ook door de kamer. En hij zwaait met het kussen.
Ze gillen allebei, en ze hebben zo'n plezier.
Tante Mies komt binnen. Hee, hee, zegt ze, wat is dat hier!
Muggen, zegt Jip. 0, zegt tante Mies. Dan krijgen jullie allebei een beetje muggenolie.
Jip een druppel op zijn neus. Janneke een druppel op haar arm. En nu gaan slapen.
Ik wil je niet meer horen. Dan gaan Jip en Janneke slapen.
En de muggen denken: die kindertjes steken we niet.
Die kindertjes zijn niet lekker. Ze ruiken naar muggenolie.
|
